Insulinooporność czyli karty na stół …

2 kolejne dni za nami. Waga jakoś nieszczególnie przejęła się moim weekendowym obżarstwem i idzie sobie spokojnie w dół. Miło z jej strony.

Niezależnie od tego czy masz 5 czy 50 kilogramów nadwagi a może wręcz wzorcowa wagę, regularne jedzenie posiłków i nie podjadanie między nimi na 100% Ci nie zaszkodzi.

Przy niewielkiej nadwadze w zasadzie nic więcej nie trzeba.

Gdy tylko zrozumiesz, że nic pomiędzy posiłkami oznacza po prostu NIC *,

*  nie dotyczy wody oraz niesłodzonej herbaty, parzonych ziółek (typu mięta) lub kawy (bez mleka, cukru, słodzików, miodu. owoców, itd. itp.)

łatwo stracisz te parę kilogramów nadwagi lub utrzymasz się we właściwej wadze, nawet jeśli lubisz dobrze zjeść.

Jednak tak jak kiedyś zadeklarowałem:

Ten blog skierowany jest do zatwardziałych recydywistów, którzy dorobili się (z przyczyn poza medycznych) BMI na kosmicznym poziomie i próbują od dłuższego czasu bezskutecznie coś z tym zrobić. 

Jeżeli od dawna jesteście otyli i próbowaliście już prawie wszystkiego z mizernym skutkiem, a dodatkowo nie chorujecie na coś, co mogłoby za taki stan rzeczy odpowiadać, pora sprawdzić co dzieje się z cukrem i insuliną w Waszym organizmie.

Tak na marginesie samo sprawdzenie też nikomu nie zaszkodzi.

W większości wypadków regularne jedzenie posiłków i nie podjadanie między nimi pozwala wyregulować organizm, ograniczyć napady głodu i chęć szukania czegoś dobrego (tzw. klasycznego niedojadka) a także wyeliminować zaburzenia związane z osłabieniem reakcji organizmu na insulinę. 

Jeśli często coś podjadasz (tu winogronko, tam cukierek czy kostka czekolady za chwilę kawka z mlekiem albo puszka coli) to masz notorycznie podwyższony poziom insuliny we krwi. Wcześniej czy później Twój organizm przyzwyczai się do tego i insulina przestanie działać tak jak powinna.

W skrajnych przypadkach prowadzi to do tzw. insulinooporności. 

Jeżeli jesteś naprawdę recydywistą jest duża szansa, że masz z tym problem. Musisz sprawdzić czy i ew. jak duży. 

Ogólnie problemy z metabolizmem węglowodanów i mniejszą lub większą opornością na insulinę nie dotyczą bynajmniej tylko ludzi otyłych.

Jeżeli jednak jesteś gruby i masz z tym problem, Twoja trzustka produkuje zbyt wiele insuliny.  A wtedy jak być może pamiętasz:

Wniosek nr 2: Nie spalisz ani grama zbędnego tłuszczu jeśli masz podwyższony poziom insuliny.

Dlatego gdy wszystko inne zawodzi, musisz sprawdzić czy przypadkiem nadmierny poziom insuliny nie blokuje Ci możliwości utraty wagi.

Po co to sprawdzać ?

Żeby zoptymalizować dalszą strategię działania:

• jeżeli nie masz z tym większego problemu, to o czym pisałem do tej pory powinno Ci wystarczyć – musisz jeść regularnie, nie podjadać zbyt często, trochę się poruszać i powinno być ok. Po prostu daj sobie trochę czasu – zobaczysz, że z czasem wyrówna Ci się poziom cukru i będzie Ci coraz łatwiej oprzeć się rożnego rodzaju pokusom. W końcu w jakiś sposób nabrałeś zbędnych kilogramów – raczej nie na siłowni 🙂 Pewnie z resztą doskonale wiesz na czym zazwyczaj się wykładasz – spróbuj to ograniczyć lub wyeliminować. 

• jeżeli masz zbyt długo utrzymujący się wysoki poziom insuliny będziesz musiał skorygować swoje menu. Samo regularne spożywanie posiłków może nie wystarczyć. Czyli dieta. Brzydkie słowo ale wcale nie oznacza konieczności jakiś ekstremalnych wyrzeczeń.  Nie nazywajmy tego z resztą dietą. Musisz trochę zmienić sposób odżywiania się. To jest ścieżka, którą pójdziemy razem dalej.  Bez rozprawienia się z wysokim poziomem insuliny nie masz szansy schudnąć. 

• W skrajnych przypadkach być może potrzebne będzie po prostu leczenie farmakologiczne. Dlatego zawsze warto skonsultować wyniki z lekarzem, jeżeli są powyżej normy.

Jak to sprawdzić ?

Krzywa cukrowa (bardziej naukowo doustny test obciążenia glukozą).  Proste badanie laboratoryjne. W zasadzie można je zrobić odpłatnie od ręki bez żadnego skierowania. 

Idziesz rano na czczo do punktu pobrań i pobierają Ci krew. Nie możesz jeść nic 12 godzin wcześniej i pić alkoholu przynajmniej na 24 godziny przed badaniem. 

Po pobraniu krwi wypijasz szklankę roztworu glukozy (musisz sobie wcześniej w aptece kupić opakowanie glukozy 75g).

Kolejne pobrania krwi robią Ci po 1 i 2 godzinach od wypicia glukozy. W tym czasie nie wolno CI wykonywać żadnego intensywnego ruchu – musisz siedzieć spokojnie na miejscu przez 2 godziny i tyle.

Ważne jest żeby było to pełne badanie z oznaczeniem poziomu glukozy i insuliny. Samo badanie glukozy jest badaniem diagnozującym cukrzycę a nie o to nam chodzi. 

Insulinooporność jako taka nie jest chorobą tylko jak to ładnie nazywają, zaburzeniem metabolizmu 🙂 Zwiększa ryzyko rozwoju stanu przedcukrzycowego oraz ostatecznie cukrzycy typu 2 (podobnie jak otyłość, brak ruchu i inne czynniki ryzyka) ale nie należy mylić jej z cukrzycą – wcale nie musi mieć z nią nic wspólnego. 

Dla nas ważne jest to, że zależnie od jej stopnia, utrudnia lub wręcz uniemożliwia schudnięcie. 

Wyniki

🙂 … pozwólcie, że nie będę bawił się w lekarza. Umówmy się, że każdy na własną odpowiedzialność sprawdza, w której grupie się znajduje.

 

No dobra – zrobiło się poważnie ale jakby to powiedzieć ….  temat jest poważny.

Moi drodzy szczupli inaczej – to w sumie jest proste – albo chcecie schudnąć albo tylko ponarzekać jak to nie możecie tego zrobić.

Przez 20 lat nie byłem w stanie schudnąć tylko dlatego, że uwierzyłem w te brednie, że to wyłącznie kwestia ilości spożywanych kalorii.  

Więc jak kretyn liczyłem te kalorie… i liczyłem… i co z tego wyszło ? 

To co ? Tak dla rozluźnienia atmosfery – gotowi żeby zagrać łabędzia 😉 ?