Ironia losu …

Wszystko zaczęło się w piątkowe popołudnie. 

Nieopatrznie posłużyłem się w swoim wpisie „Jak nie dać się zwariować ?” pizzą, jako przykładem – nieopatrznie, bo niby znam większe świństwa niż sklepowa pizza (co z resztą napisałem we wpisie). 

Nie zmienia to jednak faktu, że wywiązała się dyskusja, w trakcie której usłyszałem, że chyba przesadzam – w końcu w sklepowej pizzy nie ma nic aż tak złego …

Tego samego wieczoru, jak na ironie losu, stanęła przede mną mrożona pizza z Biedronki – jak być może ktoś kojarzy taka prostokątna, duża (chyba większa niż A4) za 7 czy 8 zł. Robiona dla Biedronki bo w innych sklepach jej nie widziałem. 

Nie miałem z jej pojawieniem się nic wspólnego ale ponieważ była mrożona nie było dużego wyboru – trzeba było ją wstawić do piekarnika (z braku wolnego miejsca w zamrażalniku – z resztą i tak była już na w pół rozmrożona).

Po jej upieczeniu pachniało pizzą w całym domu. Pełen myśli w stylu:

„czy może faktycznie nie przesadziłem z tą krytyką gotowej pizzy i prawie kategorycznym zakazem jej jedzenia ?”, 

„z drugiej strony nie jestem już aż takim mega grubasem jak dawniej, więc może jednak nie zaszkodzi aż tak bardzo ?”,

w obliczu piątkowego wieczoru i nadchodzącego weekendu złamałem się.

Jako uzupełnienie wieczoru przyszła pora na lane piwo – w sumie taki mały standard towarzyski (pizza, no może niekoniecznie biedronkowa + piwo) – nic nadzwyczajnego.

Może by i to przeszło w miarę ulgowo (co najwyżej jakiś mały kilogram na wadze ekstra) ale w sobotę były IMIENINY …

Nie imieniny a IMIENINY, co w skrócie oznacza zastawiony stół przez cały dzień,  a na nim wszystko co można sobie w takich okolicznościach wyobrazić.  

Jeśli ktoś poprzedniego wieczoru skusił się na pizzę mrożoną to dlaczego niby miałby odmówić sobie takich smakołyków ?

Trudno mi tak na prawdę powiedzieć czy to była tylko forma wymówki, czy faktycznie po pizzy rozjechałem się na tyle, że nie potrafiłem zmusić się do wyznaczenia sobie posiłków.

W efekcie przez sobotę (i w konsekwencji większą część niedzieli) nie trzymałem się wyznaczonych sobie godzin posiłków tylko sięgałem na bieżąco po różne dobre rzeczy w ciągu dnia.

Efekt ? … przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. We wpisie „Veni, vidi i do tego chyba vici :)” opisałem weekend, w trakcie którego zjadłem ponad 6000 kcal, tracąc na wadze 0,5 kg.

Tyle tylko, że wtedy jadłem dużo ale regularnie, robiąc ok. 3 godzinne przerwy między posiłkami.

W ten weekend zrobiłem wszystko absolutnie niezgodnie z zasadami, którymi od jakiegoś czasu próbuję się z Wami podzielić.

Rezultat:  

108,6 kg w poniedziałek rano …

3,2 kg do góry w jeden weekend nie przestrzegania zasad.

Dramat …. porażka … i takie tam różne …

 

 

Na moje nieszczęście jeszcze przed weekendem założyłem, że zamierzam trochę odpuścić żeby nie zejść poniżej 100 kg przed gwiazdką, stąd brak silnych hamulców … jak widać zemściło się to okrutnie.

A wszystko zaczęło się od jednej, małej, niewinnej mrożonej pizzy …. przecież to tylko mąka, jajka, tłuszcz ….

Żródło: Asterix Niezgoda. Zeszyt 5(14) 93. Rysunki: Uderzo Tekst: Gościnny 

No dobra – po co to wszystko opisuję ?

Po pierwsze ten blog nie jest po to żeby uprawiać propagandę sukcesu a pokazać rzetelnie od kuchni jak to wygląda.

Nie obiecywałem nikomu, że będzie lekko. Obiecałem, że jeżeli będziecie się trzymać reguł to nie będziecie musieli głodzić się ani odmawiać sobie wszystkiego.

Z jednym małym zastrzeżeniem (bynajmniej nie małym druczkiem):

pod warunkiem, że trzymacie się podstawowej zasady –

regularne posiłki co ok. 3-4 godziny i zero podjadania.

(jeżeli Wasza otyłość nie jest powiązana z insulinoopornością to może być co 2,5-3 godziny ale reszta bez zmian).

Po drugie, oprócz tego, że odchudzanie w definicji ma wpisane zarówno wzloty jak i upadki,  chcę Wam pokazać, że to naprawdę działa – jeśli przestrzegamy reguł waga idzie konsekwentnie w dół, jeżeli nie …. czeka nas to, co ludzie nazywają efektem jojo. 

Dlatego tak jak zaznaczyłem na wstępie – zmiany, które wprowadzasz w życie żeby z mega otyłego człowieka stać się kimś normalnym, musisz wprowadzić nieodwracalnie do końca życia.

Nie da się zrzucić wagi i wrócić do starych przyzwyczajeń.

Chyba, że chcesz również wrócić do starej wagi.

No dobrze, w jeden weekend odzyskałem połowę tego, co udało mi się zrzucić w miesiąc. Co dalej ?

Nic.

Tak jak opisałem we wpisie „Sztuka przetrwania” życie toczy się dalej.

Po takim weekendzie w poniedziałek rano trzeba zjeść normalne śniadanie i dalej wrócić do wyznaczonego rytmu. Jeżeli jesteś w stanie go utrzymać reszta przyjdzie sama.

Im szybciej do niego wrócisz tym mniej czasu stracisz:

 

Wtorek rano. Zostało jeszcze 2 kg do nadrobienia. Nie wiem czy uda się to zrobić do końca tygodnia. Fajnie by było ale nie to jest najważniejsze.  

 

 

Po ostatniej wpadce bardzo łatwo odrobiłem straty i wyszedłem na koniec tygodnia z utrata prawie 1 kg wagi (Sztuka przetrwania PPS czyli rozliczenie tygodnia) .

Teraz widzę, że waga reaguje jakby mniej chętnie, dlaczego ?

Poprzednio (no może poza rurkami z bita śmietaną ale widocznie śmietana była „prawdziwa” ) w zasadzie nie zjadłem nic co było by połączeniem najgorszego tłuszczu z węglowodanami – nie potraktowałem siebie jak śmietnik.

Tym razem, oprócz kupnej pizzy, zaliczyłem w trakcie imienin również kupne ciasta (sernik, bajaderka, szarlotka), sałatkę warzywną ze sklepowym majonezem, pieczony schab – jak się po niewczasie dowiedziałem również nie domowego wypieku …

To niestety zasadniczo zmienia sytuację.  Po pierwsze mamy kumulację wpadek. Po drugie – śmieciowe jedzenie.  Pewnie z akcentem na to drugie.

Dlatego jak sam napisałem ostatnio – jeden mały batonik, czy kawałek sklepowej pizzy, czy nie wiem co jeszcze, osobie szczupłej, być może nic nie zmieni.  W przypadku osób przewlekle otyłych nadal jednak twierdzę, że  to jedna z gorszych rzeczy, które można zrobić. Rozwala wszystko.

Nie będę po raz kolejny opychał się  orzechami żeby udowodnić, że to nie w kaloriach tak naprawdę problem 🙂 

Po prostu zanim sięgniesz następnym razem po coś takiego,  zastanów się czy aby na pewno warto …

                                                        … zanim otrzymasz rachunek.

 

Ok, jutro rano sprawdzę na wadze jak tam idzie spłata mojego 🙂

 

---

Środa, 3 października 2018 r.  godz. 8:26 

Do odrobienia po weekendzie zostało jeszcze 1,4 kg. 

Niby nie jest to dużo tylko po co ?

Tak ku przestrodze i do przemyślenia dla samego siebie, zanim znowu sięgnę po kawałek sklepowej pizzy …